MeinHerzBrennt
MB Üyesi
- Kayıt
- 4 Ağustos 2018
- Mesajlar
- 2
- Tepkiler
- 0
- Yaş
- 28
Merhabalar. Tercih dönemindeki çoğu arkadaşım gibi buhran içindeyim. Fakat benim derdim biraz daha farklı. Lütfen bana bir yol gösterin, bir öneride bulunun.
22 yaşımdayım, 2 yıllık iş güvenliği bölümünü bitirdim. Ama her zaman makine mühendisliği okumak istemiştim. 2 kez mezuna kalıp sayısal barajını geçemedim (meslek lisesi çıkışlıyım ve temelim yok. Mezuna kaldığımda da istikrarlı çalışmadım) Bu yılki sınavdan çok ümitliydim,zaten çok yüksek bir hedefim yoktu 220bine girsem yeterli diyordum ve gireceğime inanıyordum fakat olmadı... Yine 2 puanla barajı geçememişim ve evet geçen yıl da düzgün çalışmadım. Sürekli bir erteleme hastalığı içindeyim.
Bu yılki tyt puanımla tıbbi laborantlığa yerleşebiliyorum ve ailem o bölüme gidip, daha sonra hemşireliğe tamamlamamı istiyor (daha fazla zaman kaybetmemem için).Hemşirelik iyi güzel, maddi anlamda mühendislikten daha garanti bir bölüm ama ben mühendis olmak istiyorum. Yazılım öğrenmek,dil öğrenmek, araştırmalar yapmak, laboratuvara girmek vs... Kendimi hep o şekilde hayal ediyorum. Hemşirelik içime sinmiyor. Ama bir sene daha kaybedip mühendislik kazanıp okusam, 27 yaşımda mezun olup işsiz kalırsam hem kendim hem ailem çok üzülür. Ailemin durumu çok iyi değil, hayatım adına her ne yapacaksam kendim yapmak zorundayım. Bu yüzden maddi kaygılar beni hemşireliğe yöneltirken, hayallerim de bir sene doğru düzgün tekrar hazırlan ve mühendis ol diyor. Bana ne önerirsiniz? Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Çok mutsuzum, artık yaşım 22 olduğu için çevremde kiminle bu konuyu konuşmaya çalışsam "hayal kurmayı bırak gerçekten istesen o kadar zaman çalışır kazanırdın,artık kendini garantiye al" diyor. Bu yüzden daha objektif insanlara danışmak istedim. Desteğinize ihtiyacım var, ne yapmalıyım...?
22 yaşımdayım, 2 yıllık iş güvenliği bölümünü bitirdim. Ama her zaman makine mühendisliği okumak istemiştim. 2 kez mezuna kalıp sayısal barajını geçemedim (meslek lisesi çıkışlıyım ve temelim yok. Mezuna kaldığımda da istikrarlı çalışmadım) Bu yılki sınavdan çok ümitliydim,zaten çok yüksek bir hedefim yoktu 220bine girsem yeterli diyordum ve gireceğime inanıyordum fakat olmadı... Yine 2 puanla barajı geçememişim ve evet geçen yıl da düzgün çalışmadım. Sürekli bir erteleme hastalığı içindeyim.
Bu yılki tyt puanımla tıbbi laborantlığa yerleşebiliyorum ve ailem o bölüme gidip, daha sonra hemşireliğe tamamlamamı istiyor (daha fazla zaman kaybetmemem için).Hemşirelik iyi güzel, maddi anlamda mühendislikten daha garanti bir bölüm ama ben mühendis olmak istiyorum. Yazılım öğrenmek,dil öğrenmek, araştırmalar yapmak, laboratuvara girmek vs... Kendimi hep o şekilde hayal ediyorum. Hemşirelik içime sinmiyor. Ama bir sene daha kaybedip mühendislik kazanıp okusam, 27 yaşımda mezun olup işsiz kalırsam hem kendim hem ailem çok üzülür. Ailemin durumu çok iyi değil, hayatım adına her ne yapacaksam kendim yapmak zorundayım. Bu yüzden maddi kaygılar beni hemşireliğe yöneltirken, hayallerim de bir sene doğru düzgün tekrar hazırlan ve mühendis ol diyor. Bana ne önerirsiniz? Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Çok mutsuzum, artık yaşım 22 olduğu için çevremde kiminle bu konuyu konuşmaya çalışsam "hayal kurmayı bırak gerçekten istesen o kadar zaman çalışır kazanırdın,artık kendini garantiye al" diyor. Bu yüzden daha objektif insanlara danışmak istedim. Desteğinize ihtiyacım var, ne yapmalıyım...?
