Bilgisayar bilimlerinde süreçler arası iletişim (Inter Process Communication) veya işlemler arası iletişim (IPC), bir işletim sistemde işlemlerin birbiri ile haberleşmesi ve paylaşılan verilerin yönetilmesine izin verildiği teknolojiyi tanımlamaktadır.
Genel olarak sunucu ve client (istemci-kullanıcı) olarak sınıflandırabileceğimiz uygulamalar IPC’yi kullanır. Burada istemci veri ister ve sunucu istemcinin isteklerine yanıt verir. Dağıtık bilgi işleminde yaygın olarak görüldüğü gibi, birçok uygulama hem istemci hem de sunuculardır. IPC yapma yöntemleri, performans ve modülerlik gereksinimleri gibi yazılım gereksinimlerine ve ağ bant genişliği ve gecikme süresi gibi sistem koşullarına bağlı olarak değişen kategorilere ayrılır.
IPC, mikro çekirdekler ve nanokernellerin tasarım süreci için çok önemlidir. Mikrokerneller, çekirdek tarafından sağlanan işlev sayısını azaltır. Bu işlevler daha sonra, IPC vasıtasıyla sunucularla iletişim kurarak elde edilir ve normal tek parçalı çekirdeğe kıyasla IPC sayısını büyük ölçüde arttırır.
Özetle bir işlemin hafızaya yazdığı bilgiyi başka bir işlem tarafından okunarak bu iletişim sağlanmış olur.