ABD’nin çok güneş alan bir bölgesinde, örneğin Phoenix’te değil de Massachusetts’te güneş enerjili bir ev yapmak zor bir iş gibi görünebilir fakat MIT mühendisleri bu soruna yepyeni bir gözüm bulmuştu ve bu olayı Populer Science dergisinde Mart 1949 sayısının kapağı yapılıştı.
Dover Sun House (Güneş Evi) salonuna yerleştirilmiş Glaubertuzu, bir başka deyişle sodyum sülfat tanklarıyla doluydu. (Çizer bu tankları havalı bir “ısı kutusu” şeklinde resmetmiş.) Tuzlar 32 derecede eriyor ve enerjiyi sudan daha verimli biçimde saklıyordu. Kimyager Maria Telkes ile mimar Eleanor Raymond’un geliştirdiği sistem güneşin sıcaklığını sodyum sülfat tanklarına yönlendiriyor, bu tanklar da hava soğukken ya da kapalıyken içeriyi ısıtıyordu. Ne var ki evdeki hesap çarşıya uymamıştı. Evde oturanlar kışları yeterince ısınamıyor, tanklar ise sürekli sızdırıyordu. Eve giren birkaç yıl durduktan sonra kaçıyordu. Günümüzde ise Tesla Powerwall güneş enerjisini lityum iyon bataryalarla çok daha verimli biçimde saklıyor.
Tesla Powerwall’da ise Tesla, elektrikli araçlar için lityum iyon pil üretme becerisini zarif bir alternatif sunmak için kullanmış. Duvara monte edilen 90 kiloluk batarya, güneş panellerinden artan enerjiyi depolayabiliyor. Ama aynı zamanlarda yoğunluk olmadığı zamanlarda şebeke elektriğiyle kendini sarj edebiliyor. Böylece ucuza mal edilen elektrik enerjisini, maliyetlerin en yüksek olduğu saatlerde evinizde ya da Tesla Model S araçlarınızda kullanabiliyorsunuz.
Güneş ışığı depolamanın 2 yolu daha.
Ice Bear geceleri bir su havuzunu dondurup buz blokuna çevirerek enerjiyi depoluyor. Gün içinde ise buz, klima sistemi için soğutucu görevi üstleniyor.
Aquion Energy’nin modüler bataryaları, rüzgâr ve güneş enerjisini depolamak için toksik ya da yanıcı olmayan bir çözeltiden faydalanıyor: Tuzlu su.