Serbest elektronların etkisiyle oluşan olayları inceleyen mühendislik dalına elektronik denir. İletken, yarı veya üstün iletkenleri, kondansatör, direnç gibi elektrik devre elemanlarının ve oluşturdukları yapıların geliştirilmesiyle ilgilenir.
Elektronik Nedir
Doğada bulunan elementlerinden bazıları atomlarının son yörüngelerinde ( valans yörünge) gezinen eksi (-) yüklü elektronların hareketlerinden (davranışından) faydalanarak çok çeşitli donanımlar üretme bilimine elektronik denir. Kısaca elektronik, serbest Elektron hareketinin denetimini inceleyen bilim dalıdır.
Elektroniğin Dalları
Günlük yaşam elektronik cihazlarla doludur. Bu cihazların üretilmesi için elektronik dallara ayrılmıştır. Elektronik dalları; Haberleşme elektroniği, Tıp elektroniği, Sayısal elektronik, Otomasyon elektroniği ve Analog elektronik olmak üzere beşe ayrılır.
Elektroniğin çalışma alanı sistemlerin elektronların (veya diğer yük taşıyıcılarının) akış hareketlerini kontrol ederek incelenmesi ve kullanılmasıyla oluşur. Bu tür sistemler örneğin Vakum tüpleri ve yarı iletkenler olabilir. Günlük hayatta rastladığımız problemlerin çözülmesinde elektronik devrelerin tasarımı, üretimi, elektronik mühendisliği ve bilgisayar mühendisliğindeki donanım tasarımında eşdeğer öneme sahiptir. Tüm elektronik uygulamaları gücün veya mesajın (bilginin) uygun yönlendirmelerle aktarılması prensibi ile çalışır. Ancak elektronik alanında genelde veri aktarımı söz konusudur.
Elektroniğin Tarihçesi
İlk elektronik devrelerin etkin bileşenleri, havası boşaltılmış cam tüpün içindeki Metal levhalardan oluşurdu. Bunlara ” elektron tüpü ” veya ” lamba ” denirdi. Yirminci yüzyıl elektronik teknolojisinin hızlanarak geliştiği çağ olmuştur. Yirmi birinci yüzyıl ise yaşantımızın her diliminin elektronik düzeneklerle sarıldığı bir asır olacak. Elektronik bilim dalı hemen hemen bütün bilim dallarıyla iç içedir. 1920’li yılların uygulamaya girmeye başlayan ilk elektronik devreler lambalı idi. (Lambalı devre elemanı: Havası boşaltılmış elektron lambasına denir.)1950’li yıllardan sonra ise transistorlu elektronik devreler kullanılıp yaygınlaşmaya başlandı.
1960’lı yılların ortalarından sonra ise, transistorların yerine çok işlevli ve çok küçük devre elemanları, yani entegreler büyük çıkış yakaladı çıktı. Entegre (tümleşik devre, yonga, çip) olarak adlandırdığımız elemanlar, devrelerin yapısını basitleştirip, çalışma hızını artırmayı ve doğru çalışmayı sağlar. Bu sayede performans arttırılıp harcanan elektrik azaltılır.
Günümüzde ise elektronik, birçok çeşitli dala (görüntü sistemleri, tıp elektroniği, Dijital elektronik, güvenlik, iletişim vb.) ayrılabilecek duruma gelmiştir.